ورود تکنولوژی نانو به صنایع باعث ایجاد ارزش های فزاینده ای در محصولات شده است. از جمله صنایعی که تکنولوژی نانو توانسته است مزایای چشمگیری را در آن بیافریند صنعت کاشی و سرامیک می باشد. در صنعت کاشی و سرامیک ، مواد نانو در ساخت مواد اولیه مصرفی این صنعت کمک شایانی کرده است. بعنوان مثال مواد نانو را می توان به عنوان نوعی پوشش عنوان کرد که به منظور حصول ویژگی های خاصی در محصول نهایی روی سطح سرامیک های پولیش خورده توسط تجهیزاتی اعمال میشود. سه هدف اصلی از اعمال مواد نانو در این محصولات ضد آب کردن سطوح کاشی ها، ضد لک کردن آنها، و افزایش براقیت و شفافیت سطحی می باشد.
محصولات آنتی باکتریال
این نوع کاشی ها با دارابودن نانوذرات خاصی در فرمول لعاب خود، توسط مکانیزم‌های مختلفی توانایی از بین بردن میکروب‌ها را دارند. نانوذرات آنتی باکتریال در حالت کلی از مکانیزم‌هایی مانند تماس مستقیم نانوذرات با باکتری، تخریب دیواره سلولی، تخریب غشای سلولی، تخریب DNA، تغییر سیستم متابولیک، ایجاد اختلال در سیستم تنفسی و غیرفعال کردن پروتئین‌های موجود در باکتری باعث نابودی میکروب‌ها می‌گردند.
محصولات فتوکاتالیست
این کاشی ها دارای نانوذرات فتوکاتالیست است، فتوکاتالیست به معنای کاتالیستی است که با تابش نور به سطح آن موجب افزایش فعالیت کاتالیستی می‌گردد. نانوذرات فتوکاتالیستی موجب تولید رادیکال‌های آزاد هیدروکسیل و اکسیژن آزاد در سطح کاشی می‌شوند. این قابلیت موجب تجزیه آلودگی‌های آلی، بوهای نامطلوب و خاصیت آنتی باکتریال می‌گردند. اصطلاحا به این نوع کاشی‌ها خودتمیزشونده (Selfcleaning) یا (Easycleaning) می‌گویند.
محصولات نانوپولیش
در این کاشی ها با ایجاد خواص آبگریزی در سطح آنها از نشستن ذرات آلودگی بر روی سطح کاشی جلوگیری بعمل آمده و شستشو و نظافت آنها را آسان تر می کند. گاهاً از پوشش‌های نوع پلیمری برای ایجاد سطح آبگریز بر روی این محصولات استفاده می‌گردد که نانومتری نیستند، کاشی آبگریز نانو، باید حتماً دارای ذرات نانومتری باشد تا بتوانند مکانیزم نفوذ را انجام داده و عملکرد واقعی خود را بروز دهند. برای افزایش استحکام پوشش‌ها برخی شرکت‌ها از ذرات اکسیدهای فلزی استفاده می‌کنند.